#32 Dat dus: Eerste keer nagels doen
Ietwat onzeker stap ik de drempel over. Verschillende Taiwanese mannen zitten op hun telefoon achter een klein tafeltje. Ik kijk om me heen en zie een kleurrijke rij aan nagellakken op de balie staan. Ik kijk naar m’n nagels, of wat daar nog van over is. Door de stress lijken mijn handen inmiddels meer op afgekloven stompjes in plaats van op vrouwelijke handen waar je je echt verzorgd bij voelt. En precies daarom sta ik vandaag hier. Ik ga voor het eerst mijn nagels laten doen in een nagelsalon.
Ik versta hem niet
Na ruim vijf minuten wachten in doodse stilte komt er een meisje naar me toe. ‘Kan ik u helpen?’ De mannen kijken mij ook aan, maar zeggen niets. Ik leg uit wat ik wil en ze wijst me een plekje aan. Tegenover een man. Ik lach vriendelijk en zeg hem gedag. Geen respons. Ik kijk ongemakkelijk om me heen, maar niemand lijkt met elkaar te praten. Ik leg m’n handen voor mij neer en hij gaat ermee aan de slag. Van akelige nare gevoelens bij het vijlen tot pijnlijke momenten als hij m’n nagelriemen verwijdert. Hij maakt mijn nagels in orde en vraag af en toe welke vorm of kleur ik wens. Ik versta hem niet.
Even later stap ik de nagelsalon uit met mooie verzorgde nagels, maar toch heb ik een gek gevoel in m’n onderbuik. Alsof ik heb bijgedragen aan nare omstandigheden. Alsof dit niet helemaal juist was. Dit voelt misschien toch een beetje verkeerd. Hmmm. Dat dus.
Bekijk ook
