Op foto’s en in de verhalen van haar vrienden, leek Lotte altijd de spontane, sociale vrouw die geen momentje wilde missen. En dat is niet gek, want ze was eigenlijk ook gewoon altijd bezig met haar volle agenda. Festivals, borrels, etentjes: haar hele agenda stond er vol mee. Maar toch voelde ze zich mentaal heel anders. Al die gezelligheid was niet het enige wat ze ervaarde. Ze had er ook steeds een knoop in haar maag van: sociale angst. Ze worstelde er jaren mee, terwijl niemand dat doorhad. Nu doet ze haar verhaal aan de FEM FEM-redactie.
Van buiten extravert, van binnen gespannen
“Als je me een aantal jaren geleden had ontmoet, had je vast gedacht dat ik extravert was”, begint Lotte haar verhaal. Ze was bijna nooit thuis, sprak gemakkelijk af met mensen die ze niet kende en ging veel en vaak in haar eentje op reis de wereld over. Daar sloot ze zich gemakkelijk aan bij groepen mensen die ze helemaal niet kende. Aan niets was te zien dat ze eigenlijk diep van binnen struggles had.
“Ik had vaak alcohol nodig om me te ontspannen. Zodra de muziek stopte of het gesprek stilviel, werd ik ook meteen onzeker”, vertelt Lotte. Haar gedachten schoten dan alle kanten op. Vragen als ‘zeg ik niet iets stoms?’ of ‘vinden ze me leuk?’ namen dan vrijwel meteen de overhand. In grote groepen sloeg ze al snel dicht en wachtte ze tot het eerst mogelijke moment om te vertrekken. De sociale angst om iets verkeerds te doen of om niet interessant te zijn, nam haar helemaal over.
Een langzaam kantelpunt
“Rond mijn dertigste begon er iets te veranderen”, legt Lotte uit. Ze was ontzettend moe, omdat ze constant onder spanning stond. Al snel viel het kwartje bij haar dat mensen helemaal niet zo op haar letten als ze dacht. Iedereen is vooral gewoon bezig met zichzelf. Toen ze dat inzicht eenmaal had, merkte ze dat er meer ruimte kwam in haar hoofd. Meer ruimte om te ontspannen en de druk weg te laten vloeien.
“Ik begon mezelf kleine uitdagingen te geven: nuchter naar een feestje gaan, een stiltemoment in een gesprek verdragen zonder paniek, of een vraag stellen die ik écht wilde stellen in plaats van wat veilig voelde.” Daardoor kon de spanning, die ze constant ervaarde, meer verdwijnen naar de achtergrond.
Wat doet Lotte nu anders?
Nu, aan het begin van haar dertiger jaren, voelt het alsof ze eindelijk echt kan genieten van contact met anderen. Ze is niet ineens super zelfverzekerd geworden, maar ze laat de angst gewoon niet meer toe. Ze durft vaker stil te zijn en eerlijk te zijn tegen zichzelf, in wat ze wel én niet wil.
Soms baalt ze wel enorm dat ze haar twintiger jaren zó piekerend en vol spanning heeft doorgebracht. Het had zoveel gescheeld als ze dat gevoel niet had ervaren. Maar aan de andere kant, weet ze ook dat het bij de fase hoort. Veel meer mensen in die leeftijd lopen tegen dezelfde problemen aan. “Ik ben blij dat ik nu wél eindelijk de ruimte heb om écht te verbinden”, vertelt ze opgelucht.
Tips om sociale angst te verminderen
Sociale angst komt bij ontzettend veel mensen voor. Volgens Lotte kun je er dus best wel wat aan doen en hoef je het niet de ruimte te geven om het jou helemaal over te laten nemen. De volgende tips kun je gebruiken om je sociale angst te overwinnen.
- Herinner jezelf eraan dat anderen vooral met zichzelf bezig zijn. De kans dat iemand jouw ‘ongemakkelijke opmerking’ onthoudt, is heel klein.
- Oefen in kleine stapjes. Ga nuchter naar een borrel, stel één vraag waar je echt nieuwsgierig naar bent of blijf toch ietsje langer in een ongemakkelijk gesprek.
- Wees mild voor jezelf. Sociale angst verdwijnt niet van de ene op de andere dag. Beloon jezelf voor elke kleine overwinning.
- Zoek steun als het gevoel te zwaar wordt. Een therapeut kan je helpen patronen te doorbreken en nieuwe manieren te vinden om met spanning en angst om te gaan.
Lees ook: Perfect moment syndroom: dit is waarom je hier anxiety van krijgt
