De 41-jarige Marieke rookt al sinds ze tiener was. Nog steeds kan ze niet zonder. Na een lange dag werken ploft ze thuis eerst op haar favoriete stoel in de tuin neer en steekt ze een sigaret op. Dat moment is heilig voor haar. Ze weet dat het slecht is en dat ze haar kinderen een ander beeld wil geven, maar het lukt haar niet om te stoppen. Helaas is ze nog niet klaar om het los te laten. Ze doet haar verhaal aan de FEM FEM-redactie.
De verslaving die niet ophoudt
Marieke rookt al sinds haar zestiende. Eerst stiekem achter het fietsenhok, later openlijk op terrasjes en feestjes. “Het hoorde erbij”, zegt ze. “Toen ik zwanger raakte van mijn oudste, ben ik direct gestopt. Maar drie jaar later, na de geboorte van mijn tweede, greep ik er in een stressmoment weer eentje.”
Eentje werden er twee en binnen een paar weken zat ze weer op een pakje per dag. “Ik schaamde me er kapot voor. Ik had zó gehoopt dat ik dat hoofdstuk voorgoed had afgesloten”, vertelt ze. De drukte van het jonge moederschap overviel haar toch, en daarom was die sigaret hetgeen dat haar even tot rust kon brengen.
Schuldgevoel neemt het over
Marieke is niet trots op haar gewoonte. Zeker niet als haar dochters haar zien roken in de achtertuin en daar iets over zeggen. “Ze zeggen dan: ‘Mama, dat is slecht voor je hè?’ en ik zeg dan meteen dat ik het weet, want ze hebben gelijk”, vertelt ze. Maar ze merkt ook dat ze er boos van wordt. Niet op hen, maar wel op haarzelf.
Dat schuldgevoel zit heel diep. “Ik wil niet dat ze denken dat roken normaal is, maar ik wil ook eerlijk zijn. Ik vertel ze dat het een verslaving is, dat ik ermee wil stoppen, maar dat dat niet makkelijk is. Toch voelt het hypocriet als ik dat zeg met een sigaret in m’n hand”, legt ze uit.
Waarom stoppen zó moeilijk is
Volgens haar huisarts heeft Marieke last van wat veel ex-rokers herkennen: de mentale gewoonte. “Het is niet alleen de nicotine. Het is het ritueel”, legt ze uit. Na het eten, bij de koffie, tijdens een moeilijke mail: het is gewoon allemaal gewoonte geworden.
Ze heeft al van alles geprobeerd: nicotinepleisters, apps, mindfulness. “Maar zodra ik stress krijg, denk ik: laat maar. Ik steek er eentje op en op dát moment is dat zó bevrijdend. Pas daarna komt het schuldgevoel weer.”
Een eerlijk gesprek met haar kinderen
Marieke probeert haar dochters er niet buiten te houden. “Ik wil dat ze weten wat verslaving is”, legt ze uit. Dan probeert ze haar dochters uit te leggen dat ze iets doet wat heel slecht is, maar dat ze wel probeert om het te veranderen. Ze probeert wel om te stoppen met roken. Dat is ook een belangrijke les die ze haar kinderen wil bijbrengen. Volwassen zijn betekent niet dat je altijd alles onder controle hebt.
Haar oudste dochter zei laatst: “Mama, ik hoop dat je stopt voor je verjaardag.” Dat raakte haar meteen heel erg. “Ze wil me niet straffen of afwijzen, ze wil me gezond zien en dat doet iets met me. Misschien is dat wel de motivatie die ik nodig heb.”
Kleine stappen
Marieke heeft met zichzelf afgesproken dat ze niet meer in huis rookt en ook steekt ze geen sigaret meer op waar haar kinderen bij zijn. Het zijn kleine stapjes, maar het helpt haar wel om bewuster te zijn. Ze hoopt dat het haar op een dag echt lukt om te stoppen met roken.
Ze is niet trots op haar gewoonte, maar ze is ook maar een mens. Het lukt haar gewoon nog niet om afscheid te nemen van deze verslaving. Misschien is dat ook wel het goede voorbeeld dat ze aan haar kinderen geeft. Je mag fouten maken, zolang je probeert beter te worden.
Lees ook: Stoppen met roken geeft déze 5 positieve veranderingen aan het uiterlijk
Bekijk ook
