Sarah (36): ‘Ik dacht dat het oké was dat mijn beste vriendin met m’n ex ging – tot het dat niet was

Toen mijn beste vriendin Elyse me in tranen uitzwaaide op de oprit van mijn huis in Maui, voelde het alsof ik mijn hart in tweeën sneed. Na jaren van onafscheidelijke vriendschap verhuisde ik naar Los Angeles voor de liefde. “Niets verandert”, snikte ik. Maar dat was een leugen, alles was namelijk veranderd. Mijn beste vriendin ging met m’n ex.” Ze doet haar verhaal online.

Het telefoontje

“Sarah vertelt dat drie maanden na het afscheid de telefoon ging. “Ik heb met Brooke geslapen”, zei Elyse met een trillende stem aan de telefoon. “Alsjeblieft, wees niet boos.” Brooke. Mijn ex-man. De man met wie ik op mijn 22e trouwde, van wie ik scheidde na een affaire van mijn kant, bij wie ik daarna tóch weer vier jaar introk. De man wiens geur, stem en familie me nog steeds tot in mijn poriën bekend waren.”

“Vond je het leuk?” vroeg Sarah, hopend op een dronken foutje. “Ja,” fluisterde ze. “Maar als jij je er rot bij voelt, stop ik ermee.” Ik loog: “Maakt mij niets uit. Ga ervoor.” Ik was immers 36. Volwassen. In een stabiele relatie. Al lang klaar met Brooke. Toch voelde het alsof iemand me een stomp in mijn maag gaf.”

Lang gekoesterde vriendschap

“Elyse en ik hadden elkaar leren kennen op de dag van mijn scheiding. Letterlijk. Ze was mijn nieuwe collega en luisterde geduldig terwijl ik mijn hele ziel over de toonbank leegstortte. Die avond dronken we goedkope bubbels, dansten we op foute muziek en aten we broodjes op de winkelvloer terwijl toeristen verward tegen het raam klopten. Zij was mijn nieuwe begin.”

“Jaren later, toen mijn tweede poging met Brooke definitief strandde, was het Elyse die me uit de puinhoop trok. Ze was mijn redder, mijn rots, mijn andere grote liefde. En nu? Nu werd zij verliefd op hem.”

Helemaal verliefd

“Aan de telefoon hoorde ik haar giechelen over hun eerste dates. Over hoe leuk hij toch was. Over hun toekomst, die zich plots als vanzelf leek uit te tekenen. En ik? Ik glimlachte. Ik like-te alle foto’s op Instagram. Ik deed alsof het me niks deed. Maar het deed wél wat.”

“Waarom deden we alsof Brooke en ik geen verleden deelden? Alsof Elyse me niet ooit uit zijn schaduw had getrokken? Hoe paste ik nog in dit nieuwe verhaal? Werden ze ooit aan mij herinnerd? Of – erger nog – nooit?”

Afstand

“In plaats van het haar te vragen, trok ik me terug. Toen mijn vriend me ten huwelijk vroeg op een strand in Mexico, vertelde ik haar niets. Toen ik zwanger raakte. Toen ik een miskraam kreeg. Ik deelde niks. En zij ook niet.”

“Elyse reisde naar Washington om Brookes familie te ontmoeten. Op Instagram zag ik haar poseren in zijn moeders tuin, haar gezicht liefdevol tegen het zijne gedrukt. Ik likete de foto. Natuurlijk.”

Er knapte iets

“Toen ik haar niet uitnodigde voor mijn bruiloftsfeest, knapte er iets. Ze stuurde me een pittige e-mail: “Jij zei dat het oké was. Maar toen je gevoelens veranderden, zei je niks. Ben je jaloers?” Ik lachte hardop. Jalóers?!”

“Ik wilde Brooke niet terug. Ik wilde alleen dat zij zou erkennen dat ze voor hém koos – en daarmee een risico nam voor óns. En toen zag ik het ineens glashelder: ik was wél jaloers. Niet op haar. Maar op hem.”

Hij kreeg haar liefde, haar energie, haar hart. En ik verloor het mijne.

Opnieuw contact

“Pas drie jaar later, midden in de pandemie, belde ik haar.”
“Hi!” klonk ze aarzelend, maar warm.
“Ik ben zwanger”, zei ik. “We krijgen een dochter.”

“Sindsdien groeiden we langzaam weer naar elkaar toe. Toen ik naar Maui vloog om haar babyshower te co-hosten, stond ik daar – met een glas champagne in mijn hand, mijn hart op mijn tong. Zij in fuchsia, stralend, omringd door bloemen en liefde. We keken elkaar aan. En in die blik zat alles: sorry, ik hou van je, en – eindelijk – ik begrijp het nu.”

Herken jij je in dit verhaal? Of maakte je iets soortgelijks mee? Laat het ons weten – wie weet delen we jouw verhaal binnenkort op FEM FEM.

Lees ook: Lara (24): ‘Ik heb een relatie met mijn bonusbroer en ben bang voor de reacties’