Toen Jaela (31) en David (29) hun relatie beëindigden, voelde dat als de juiste keuze. De liefde was op, de spanning te groot. Alleen: de breuk betekende niet dat hun levens ook echt uit elkaar konden gaan. De huizenmarkt liet het simpelweg niet toe. En dus wonen ze nog steeds samen, onder hetzelfde dak.

De huizenmarkt is onbetaalbaar

“Ik dacht: één van ons pakt zijn spullen en gaat ergens anders wonen. Maar ja, waar dan? De huizenprijzen zijn bizar, huurprijzen niet te betalen en niemand staat te springen om een extra huisgenoot totdat de ex een nieuwe woning heeft gevonden. Dus bleven we. En dat voelt alles behalve bevrijdend.”

▼ scroll verder ▼

Samen, maar tóch niet samen

In het begin probeerden Jaela en David er nog iets praktisch van te maken. “We maakten een rooster wie wanneer in de woonkamer mocht hangen en wie de slaapkamer kreeg. Alleen: er is maar één bed, en dat bleek lastiger dan we dachten. Soms sliep hij op de bank, soms ik. En soms… lagen we gewoon naast elkaar, allebei met onze rug naar de ander. Het voelde zó vreemd: je bent geen stel meer, maar deelt nog steeds het meest intieme wat er is: een huis. Er is zoveel veranderd, en toch ook zo weinig.”

Grenzen die vervagen

Al snel vervaagden de grenzen. “We deden nog steeds kleine dingen voor elkaar. Hij zette koffie voor mij, ik nam broodjes mee als ik boodschappen deed. Het leek onschuldig, maar emotioneel maakte het alles veel ingewikkelder. Je probeert afstand te nemen, maar de realiteit trekt je steeds terug.”

De pijn van het wachten

Een nieuwe plek vinden blijkt onmogelijk in de huidige huizenmarkt. “Ik heb me ingeschreven voor sociale huur, maar de wachttijd is jaren. Een woning kopen lukt me niet alleen, en vrienden of familie hebben geen logeerplek voor onbepaalde tijd. Elke dag voelt als een soort gevangenis. Je kunt niet terug, maar je komt ook niet vooruit. Voor de buitenwereld lijkt het alsof het meevalt, maar in werkelijkheid is het slopend.”

Leren leven met de tussenfase

Toch haalt Jaela er ook een inzicht uit. “Ik dacht altijd dat een relatie verbreken zwart-wit was: je bent samen of niet. Maar in werkelijkheid bestaat er een grijze zone. Voor ons is dat gedwongen samenwonen door de huizenmarkt. Voor anderen is dat het delen van een kind, een huisdier of zelfs een bedrijf. Het is messy en pijnlijk, maar ook leerzaam. Je realiseert je dat liefde niet altijd eindigt op het moment dat je het uitmaakt. Soms loopt dat veel trager.”

Steeds meer stellen bevinden zich in dezelfde situatie: officieel uit elkaar, maar toch samenwonend door een krankzinnige huizenmarkt. Het is de break-up waar we liever niet over praten. Een onzichtbare scheiding die je dwingt langer vast te zitten aan iemand van wie je juist afscheid wilde nemen.

Lees ook: Brian (29): ‘Na de break-up moest ik ineens mijn vriendengroep delen met mijn ex’