Liefde klinkt als iets dat spontaan, wild en meeslepend hoort te zijn. Je ontmoet iemand, je voelt vlinders en voor je het weet loop je hand in hand de wereld door. Toch? Nou, niet helemaal meer. In 2025 lijkt verliefd worden soms meer op een project met fases, afspraken en een stappenplan dan op een sprong in het diepe.

Oncontroleerbare liefde wordt gecontroleerd

Als je een twintiger of dertiger vraagt naar hun liefdesleven, krijg je waarschijnlijk geen simpen antwoord meer. Nee, tegenwoordig bestaat de liefde vooral uit eindeloos veel fases. Scharrel, kwarrel, daten, prela, exclusief: de termen vliegen je om de oren. En dan zijn dit alleen nog maar de fases vóórdat de relatie überhaupt begonnen is. Elke stap voelt als een soort mijlpaal en iedere term heeft weer een eigen betekenis én bijbehorende regels.

▼ scroll verder ▼

Het lijkt wel alsof we grip willen krijgen op iets wat eigenlijk helemaal niet te controleren valt: de liefde. Vroeger was alles nog heel zwart-wit: je had verkering of je had het niet. Tegenwoordig zien we dat heel anders. Er zijn nu veel meer andere termen en statussen.

Controle versus romantiek

Die drang naar duidelijkheid is ergens wel logisch. Niemand staat echt te springen om zich in een relatie te gooien om er drie weken later achter te komen dat de ander totaal niet hetzelfde zoekt. Door het hele proces op te knippen in de fases, maak je de kans op teleurstellingen en misverstanden kleiner. Daardoor voelt het veiliger, overzichtelijker en rationeler.

Maar er schuilt ook een keerzijde in: waar blijft de romantiek? Het hopeloos verliefd worden en je compleet verliezen in de ander zonder dat je eerst een heel stappenplan hoeft af te vinken? Die passie lijkt soms te verdwijnen in deze situatie door de vele afspraken, regeltjes, definities en labels.

De liefde volgens een stappenplan

Daten nu is eigenlijk meer alsof je samenwerkt aan een soort groot project. Er zijn zoveel tussenstations, deadlines en een stap overslaan is absoluut geen optie. Dan breek je namelijk met de regels. En deze manier van daten, geeft ook een druk. Je moet het allemaal ‘goed’ doen, want anders raak je misschien wel iemand kwijt voordat de relatie überhaupt begonnen is.

Tegelijkertijd valt er iets te zeggen voor deze manier van liefhebben. Misschien is het niet minder romantisch, maar gewoon een reflectie van de tijd waarin we leven. Een tijd waarin we zekerheid, duidelijkheid en controle zoeken. Enne, het scheelt je misschien ook een aantal dramatische break-ups en tranen, want de teleurstelling of afwijzing komt minder hard aan.

Liefde blijft liefde

Of je nu zweert bij de oude stijl – alles of niet – of dat je liever de moderne route volgt met een stappenplan en fases: uiteindelijk is liefde nog steeds een ongrijpbaar ding. En het zal je hoe dan ook van je stuk brengen. Vlinders blijven vlinders, ongeacht wanneer en in welke stap je ze gaat voelen. Enne, teleurstelling of afwijzing blijft ook altijd op de loer liggen, want ook in een later stadium kan het uitlopen op niets. Misschien is dat wel de geruststelling die we allemaal nodig hebben: welke vorm je het ook geeft, de liefde laat zich nooit helemaal plannen.

Lees ook: Zo vertel je je scharrel dat je hem of haar niet leuk genoeg vindt