Loiza Lamers’ kinderwens: een ingewikkelde weg naar ouderschap

Loiza Lamers, bekend als model en presentatrice, deelde onlangs op NPO Radio 1 haar verlangen om moeder te worden. Ze legt uit dat, hoewel zij en haar verloofde Jelle graag kinderen willen, het pad naar ouderschap voor haar als transvrouw complex is. Lamers kan zelf geen kinderen dragen en vindt dat de opties vaak rooskleuriger worden voorgesteld dan ze daadwerkelijk zijn.

Adoptie of draagmoederschap

Volgens Loiza Lamers is de adoptieroute bijvoorbeeld erg lastig door een recente adoptiestop in Nederland. Ook draagmoederschap ligt niet voor de hand, gezien de wettelijke beperkingen en complicaties in Nederland. Dit maakt het hele proces volgens haar onduidelijk en vol obstakels. Op de radio deelt ze openhartig haar mening en haar gevoel: “Mensen zeggen vaak: ach kinderen, er zijn zoveel opties. Maar vertel me maar eens wat die opties zijn op dit moment.”

Ingewikkelde ontdekkingsreis

Loiza ziet deze zoektocht als een ontdekkingsreis die ze samen met Jelle zal aangaan, maar benadrukt hoe belangrijk het is om meer aandacht te geven aan deze ingewikkelde weg voor mensen in haar positie. Ze hoopt zelfs ooit een programma te kunnen maken over het onderwerp, om de uitdagingen en gevoelens rondom ouderschap bij trans personen te verhelderen en het publiek bewust te maken van de realiteit waarmee zij en anderen te maken krijgen.

Maatschappelijk probleem

En Loiza is natuurlijk niet alleen. Haar verhaal raakt een dieper maatschappelijk probleem: dat er in Nederland nog veel onduidelijkheden en beperkingen zijn voor transpersonen en anderen die via niet-traditionele wegen een gezin willen stichten. Hopelijk inspireert haar openheid tot meer bewustzijn en verandering. 

Hoe zit dit in Nederland?

In Nederland mogen trans wensouders gebruikmaken van draagmoederschap, maar de regelgeving blijft complex. Zo zijn draagmoeders in Nederland nog altijd de wettelijke ouder totdat dit via juridische weg wordt aangepast. Hierdoor moeten wensouders vaak maanden, of zelfs jaren, wachten voordat ze officieel als ouder worden erkend. Ook adoptie is momenteel geen simpele oplossing voor trans wensouders. Zoals al eerder genoemd kondigde Nederland in 2022 een adoptie-stop aan voor kinderen uit het buitenland, waardoor de mogelijkheden verder zijn ingeperkt. Binnenlandse adoptie is wel mogelijk, maar kent lange wachttijden en strikte eisen. Dit creëert een kloof voor trans wensouders zoals Loiza, die benadrukt dat meer ondersteuning en toegankelijkere opties essentieel zijn om hun dromen van een gezin te verwezenlijken.

We ontzettend benieuwd of het Loiza in de toekomst lukt een gezin te stichten. Wij duimen in ieder geval enorm voor haar en Jelle en gunnen het ze van harte.