Vroeger had een moeder in films en series vaak één van deze twee rollen: ze was óf dood óf heilig. Denk maar aan favoriete sprookjes als Sneeuwwitje, Assepoester of Bambi waar we vroeger graag naar keken. Hun moeders waren vaak niet meer dan een bijfiguur in de film, zonder een eigen verhaal. En als deze moederrollen wél in beeld waren, waren ze vaak stil, puur en perfect. Een heel onrealistisch beeld als je het ons vraagt. Die tijd is gelukkig voorbij. In de nieuwste generatie series en films zien we nu een hele andere kant van moeders. Complexe, rauwe en menselijke beelden nemen het over – en daar zijn wij blij mee.

Van perfectie naar achtergrondpersonage

De eerste moeders op het witte doek waren vaak niet per se heel indrukwekkend. Eigenlijk waren ze altijd een soort achtergrondpersonage. Ze leefden niet lang of waren zelfs helemaal niet zichtbaar. En juist die afwezigheid zorgde vaak ook voor het verhaal van de film of serie. Deze verhalen zijn voor lange tijd blijven hangen. Niet alleen in sprookjes, maar ook in andere films als bijvoorbeeld Harry Potter. En was de moeder er wel? Dan is het vaak een onrealistisch beeld. Of de perfecte moeder die je haast niet hoort of ziet óf die moeder die zich constant overal mee bemoeid, tot grote ergernis van iedereen.

▼ scroll verder ▼

Veranderingen door de tijd

Rond de jaren 2000 ontstond ineens de ‘bad mom’. Moeders die ineens dingen deden die niet mocht. Denk bijvoorbeeld aan moeders die de wet overtreden of zorgden voor chaos. Toen zagen we voor het eerst ook ineens moeders die fouten maakten, die alcohol dronken én hun kids even zat maken. Best een behoorlijke stap, maar toch vaak niet heel realistisch.

De echte stappen in de goede richting kwamen in horrorfilms. In dit genre durfden makers van films en series de moederrollen iets duisters, angstaanjagends te geven. Hierdoor nam de perfectie rondom de moederrollen al snel af. Natuurlijk in horrorfilms nog altijd niet even realistisch, maar wel een goede verandering. Ander genres namen deze ontwikkelingen langzaamaan over.

Moderne moeder neemt het stokje over

Inmiddels krijgen we eindelijk realistische verhaallijnen te zijn van moeders. Ze zijn ineens meer dan moeder. Er zit meer achter die krachtige rol, want vrouwen zijn ook gewoon mensen. Mensen met ambities, angsten, eigen dromen, doelen én een eigen liefdesleven. Moederschap betekent niet het einde van het leven van een vrouw. Het is gewoon een hoofdstuk dat bestaat naast persoonlijke groei, carrière en een eigen identiteit. Moeders kunnen net zo veelzijdig zijn als andere personages.

Waarom deze ontwikkeling goed nieuws is

We zijn steeds meer op zoek naar échte verhalen. Geen verhalen die mooier worden gemaakt dan ze eigenlijk zijn. Het moet een realistisch beeld hebben. Gelukkig komt er eindelijk verandering in. Dankzij steeds meer vrouwelijke makers achter de camera, zien we moeders eindelijk zoals ze echt zijn: niet altijd perfect, ontzettend krachtig, kwetsbaar én menselijk. Het maakt niet uit welke rol ze aannemen: ze kunnen en mogen uiteindelijk gewoon alles zijn.

Lees ook: Broke Man Propaganda? Vrouwen prikken er dwars doorheen