We praten vaak over financiële stress alsof het niet echt is. Gewoon een getal op de bankrekening, een hoge rekening die niet betaald kan worden of een betalingsherinnering. Maar, achter die situaties schuilt eigenlijk iets heel vervelends. Er zijn mensen die er écht mee te maken krijgen. Mensen die iedere maand moeten puzzelen om alles rond te krijgen. Rachel (43) zit in die uitzichtloze situatie en doet haar verhaal aan de FEM FEM-redactie.
“Geld van mijn kinderen nodig om rond te komen”
Rachel werkt ongelooflijk hard. “Ik heb twee banen, maar soms voelt het als een eindeloos parcours waar geen einde aan komt”, vertelt ze. Na haar scheiding bleef ze achter met twee jonge kinderen, een huurhuis met een hoge huur én een inkomen dat maar net genoeg is om alle vaste lasten te dekken. “Ik red het meestal wel, maar zodra er onverwachte kosten voorbij komen lukt het niet meer”, legt ze uit. “Een kapotte wasmachine, een schooluitje of een week waarin alles even tegenzit.”
En als het dan even niet meer lukt, liggen daar de spaarpotjes van haar kids in de kast. Haar kinderen sparen hun zakgeld voor speelgoed of een dagje uit. “Ik vind het zo erg om daar aan te komen”, zegt ze. “Maar als er echt niets meer op mijn rekening staat en ik moet brood halen, haal ik toch wat uit de spaarpot.” Uiteraard wel altijd met de intentie om het later weer terug te leggen, maar dat lukt lang niet altijd.
Schuld en schaamte
Dat moment waarop ze een muntje uit de spaarpot haalt, voelt als falen. “Ik weet dat het maar een paar euro is, maar toch doet het pijn. Alsof ik niet alleen geld, maar ook iets van hun vertrouwen weghaal”, legt ze uit.
Rachel is lang geen uitzondering op de regel. Steeds meer alleenstaande ouders lopen tegen vervelende financiële problemen aan, en zijn genoodzaakt om financiële tekorten op te vangen met kleine, tijdelijke oplossing. Denk bijvoorbeeld aan het lenen van geld van familie, het verkopen van spullen of zoals Rachel wat kleingeld pakken uit de spaarpotten van de kinderen. Ze willen het niet doen, maar ze moeten wel.
Er is een soort constante spanning tussen willen zorgen voor je kinderen én moeten overleven. En, dat doet echt iets met je. Je voelt je schuldig – ook al besef je je zelf heel goed dat je er niets aan kunt doen. “Soms voel ik me de slechtste moeder ter wereld”, zegt ze. “Maar dan zie ik mijn kinderen lachen, en weet ik: ik doe dit juist voor hen.”
De kracht van eerlijkheid
Wat haar overeind houdt, is openheid. Tegen andere moeders, tegen zichzelf. “Ik weet inmiddels wel dat schaamte niets oplost. Als ik met anderen praat, hoor ik dat ik niet de enige ben. Dat geeft ergens ook wel een goed gevoel”, vertelt ze.
Dat is precies waarom het belangrijk is dat we blijven praten over dit soort situaties. Ontzettend veel mensen gaan door deze problemen heen, maar durven er niet over te praten. Het wordt op die manier een eenzaam probleem. Het is tijd dat we het taboe op financiële stress doorbreken. Moederschap is al zwaar genoeg zonder dat je constant angst hebt om het financieel niet te halen.
Soms betekent liefde dat je even iets moet nemen om eten op tafel te kunnen krijgen. Niet omdat je anders niet genoeg geeft, maar wel omdat je alles wat je hebt al gegeven hebt.
Lees ook: Chantal (32): ‘Ik zette al mijn geld om in crypto en het veranderde m’n leven’
Bekijk ook
