Rachel (24): ‘Mijn moeder steelt geld van mij en ontkent het’

In een wereld waarin moeder-dochterbanden worden gesmeed door liefde en begrip, deelt Rachel (24) haar persoonlijke verhaal. Haar verhaal gaat over vertrouwen, financiële afhankelijkheid en een zoektocht naar controle over haar eigen toekomst. En dit alles had haar moeder al die tijd in handen.

Rachel haar jeugd

Rachel heeft geen makkelijke jeugd achter de rug. Ze woonde samen met haar moeder (53) net buiten Amsterdam, en ze vertelt ons dat ze het niet breed hadden. Haar moeder werkte wegens omstandigheden maar sporadisch, waardoor Rachel al op haar 13^e begon met kleine bijbaantjes. “Als jonge tiener werd me alleen de kans ontnomen om een eigen bankrekening te openen, waardoor mijn moeder als hoofdrekeninghouder fungeerde. Aanvankelijk leek dit geen probleem – ik betaalde af en toe mijn deel voor rekeningen en boodschappen, met het vertrouwen dat ze me zou terugbetalen.”

Op dat moment kon het Rachel niet zoveel schelen. Af en toe moest ze haar moeder geld geven om te helpen met rekeningen en boodschappen. Haar moeder liet haar altijd weten wanneer ze geld van Rachel zou aannemen en hoeveel. Ze vertelde haar dochter dat ze het terugbetaalde en dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. “Ik bleef haar vertrouwen totdat ik ongeveer 16 was, toen ze trouwde en bij haar nieuwe man introk die de rekeningen betaalde.”

Omdat Rachel haar moeder de belangrijkste rekeninghouder was, kreeg ze al haar bankafschriften en had ze mobiel bankieren inmiddels ook al geïnstalleerd op haar telefoon. “Ik had er geen toegang toe, ook al had ik erom gevraagd. Dit heeft me de afgelopen jaren gefrustreerd, maar ik vertrouwde haar en wist dat ze het erg druk had.”

Keerpunt

Toen Rachel 18 werd, had ze meer druk moeten uitoefenen om controle over de rekening te krijgen. Maar haar moeder kwam altijd met smoesjes dat ze het te druk had en dat ze nooit tijd had om zich ermee bezig te houden. Op haar 21^ste besloot Rachel eindelijk een nieuwe bankrekening te openen, omdat ze graag wilde gaan samenwonen met haar vriend.

Geen controle

Maar dat vertrouwen een delicaat iets is, heeft Rachel geleerd. “Naarmate de tijd verstreek en ik de leeftijd van 21 bereikte, begon ik te twijfelen. Het huwelijk van mijn moeder en haar nieuwe echtgenoot markeerde een keerpunt. En ik zag mijn financiële vrijheid uit mijn handen glippen, en de controle over mijn eigen bankrekening werd een verre droom.”

Toen Rachel een nieuwe bankrekening openende, beloofde haar moeder om het resterende geld van de oude rekening naar de nieuwe te sturen. Maar opnieuw werden al Rachel haar verwachtingen verpletterd. “Ze had mijn geld verplaatst naar een beleggingsrekening zonder mijn medeweten, waardoor mijn financiële toekomst in de wacht werd gezet.”

De grens bereikt

“Met de wens om mijn studie voort te zetten en een huis te huren, groeide mijn behoefte aan financiële vrijheid. Maar mijn smeekbeden werden opnieuw beantwoord met loze beloften. Op de rand van een cruciale beslissing brak ik.” Op die ene dag, op het punt om haar huurwoning te verliezen, uitte ze haar frustraties en beschuldigingen, en schreeuwde om haar rechtmatige geld. “Ik vertelde haar dat ze egoïstisch is. Er is geen reden voor haar om MIJN geld te hebben, tenzij ze er iets onbetrouwbaars mee doet.” Rachel beschuldigd haar moeder ervan dat ze haar geld gebruikt en dat ze het daarom niet wil geven.

Tot op de dag van vandaag heeft Rachel haar geld nog niet teruggezien. “Mijn vriend en ik denken dat ik gelijk heb, maar mijn moeder en haar man maken zich schuldig aan schuldgevoelens door te zeggen dat ik meer begripvol moet zijn, dat ze alleen maar probeert te doen wat het beste is en dat ik wreed ben over de beschuldigingen die ik heb geuit.”

Belangrijke lessen

Te midden van meningen en verwijten is één ding duidelijk voor Rachel: ze is vastberaden om de controle over haar eigen financiële toekomst terug te winnen. “Ik sta op het punt mijn eigen weg te banen, met lessen geleerd uit vertrouwen, in de richting van financiële vrijheid en zelfstandigheid.” Toch blijft het schuldgevoel aan mij knagen. Ben ik dan echt zo onredelijk geweest tegen mijn moeder?

Lees ook: Michelle (26): Mijn moeder met obesitas verpeste mijn vakantie