Liefde op jonge leeftijd voelt vaak groter dan het leven zelf. Vlinders in je buik, romantische gebaren en het idee dat niets je kan raken. Voor Ivy (nu 32) begon het precies zo. Ze is nog maar vijftien als haar vriendje haar overtuigt om samen een kindje te krijgen. Terwijl hij droomt van een gezin, is zij vooral een meisje dat nog naar de middelbare school gaat en soms niet eens weet wat ze de volgende dag wil aantrekken. Toch belandt ze al snel in een leven waarin volwassen keuzes haar dagelijkse realiteit worden…

“Ik wilde altijd al moeder worden”

Ivy is vijftien en smoorverliefd. Haar vriendje Mees doet alles om haar voor zich te winnen: briefjes schrijven, cadeautjes geven, zelfs onder haar slaapkamerraam verschijnen alsof hij zo uit een romcom is gestapt.

“Hij was heel erg met mij bezig en heel romantisch”, vertelt ze. Toch gaat de liefde al snel verder dan onschuldige tienerdromen. Mees praat steeds vaker over een baby. “Dat was echt zijn ding. Hij had het nooit over een carrière, of over wat hij als baan wilde doen. Hij had niet zulke grote dromen, behalve dan dat gezin.”

▼ scroll verder ▼

Voor Ivy, die opgroeit zonder vader en met een hardwerkende moeder en oma, voelt zijn verlangen ergens ook vertrouwd. “Ik had altijd al moeder willen worden. Ik wilde altijd een perfect gezin voor mijn kinderen. En Mees zei al die dingen – de juiste dingen – over hoe we samen ouders konden worden.”

Een positieve test

Als Ivy zestien wordt, is het zover: de zwangerschapstest blijkt positief. “Ik had dat echt niet verwacht. Je hoort altijd dat zwanger raken niet zo makkelijk is. Ik denk niet dat Mees dacht dat het zou gebeuren. Dus we waren allebei een beetje in shock. Ik was heel bang.”

Ze vertelt het meteen aan haar moeder, die in tranen uitbarst maar haar toch de keuze laat. Toch voelt Ivy dat er maar één richting mogelijk is. “Ze zei iets van: ‘Toen ik jou kreeg, kon ik gewoon geen abortus doen.’ En daardoor voelde ik druk om de baby te houden.”

Van cheerleader naar tienermoeder

In haar nieuwe schooljaar wordt de zwangerschap zichtbaar en voelt Ivy zich buitengesloten als aanstaande tienermoeder. “Ik zou niet zeggen dat niemand vrienden met me wilde zijn, maar ik kon geen vrienden maken omdat ik voelde dat ze me beoordeelden.”

Mees woont intussen bij haar thuis, maar steun krijgt ze nauwelijks van hem. “Mijn familie kocht alles wat ik nodig had voor de baby. Ik volgde opvoedcursussen en EHBO-lessen helemaal alleen. En Kyle bedroog me – iets wat hij ook al deed vóór mijn zwangerschap.”

Een heftige bevalling

Wanneer haar dochter Milly wordt geboren, gaat het mis. “Mijn placenta kwam tegelijk met mijn dochter naar buiten. Ik verloor bijna de helft van al mijn bloed. Ik wist wel dat dit soort dingen konden gebeuren – ik had een boek – maar het was gewoon surrealistisch.”

Het tienermoeder-bestaan begint met schuldgevoelens en depressieve dagen, maar stap voor stap vindt Ivy haar kracht. “In een paar weken zat ik in mijn groove. Ik wist hoe ik luiers moest verschonen. Ook kon ik haar vasthouden en ondertussen iets anders doen. Ik zou niet zeggen dat ik een perfecte tienermoeder was, maar ik voelde me comfortabel.”

Breken om sterker te worden als tienermoeder

De relatie met Mees stort volledig in als ze ontdekt dat hij zichzelf op datingsites zet. “Ik wist gewoon dat ik het uit moest maken, voor mijn baby. Mees zou nooit zijn wat ik voor haar of voor mezelf nodig had.”

Wat volgt zijn nieuwe relaties, een huwelijk, nog een dochter en uiteindelijk een scheiding na huiselijk geweld. Maar telkens kiest Ivy voor haar kroost én voor zichzelf. Ze bouwt haar leven opnieuw op, werkt zich omhoog in haar carrière en ontmoet later haar huidige partner Anton. “Anton maakt me heel, heel gelukkig.”

Een moeder die vooruitkijkt

Vandaag de dag woont Ivy samen met Anton en haar dochters Milly (13) en Willow (10). Hun leven is gevuld met puzzels, knutselmiddagen en gesprekken over de toekomst. Ze is vastbesloten haar dochters een ander perspectief te geven dan ze zelf had. “Ik heb Milly al verteld over intimiteit. Zo zeg ik wel eens tegen haar: ‘Jouw waarde is meer dan moeder zijn.’ Ik ben dankbaar dat ik haar kreeg, maar er waren ook andere opties.”

Dat Milly nu bijna de leeftijd bereikt waarop Ivy zelf voor het eerst gemeenschap had, vindt ze heftig. “Als ik eraan denk, word ik misselijk. Ik heb die onderliggende angst van: alsjeblieft, raak niet zwanger voordat je er klaar voor bent.”

Sterker dan ooit

Ivy’s pad naar moederschap begon misschien met de overtuiging van een vriendje en de tranen van haar moeder, maar het is haar eigen kracht en liefde die haar verhaal vormgeven. Vandaag staat ze rechtop, niet alleen als moeder, maar als vrouw die heeft bewezen dat geen enkele tienerzwangerschap, giftige relatie of financiële tegenslag haar klein kan krijgen.

Lees ook: ‘Na het moederschap herkende ik mezelf niet meer’ – nu kijk ik mezelf weer graag aan