De vriend van Vera is vegan. “Zo’n echte, met een mening over alles wat ooit heeft gezweet, gevlogen of gezoogd.” Hij heeft documentaires gezien die zijn leven veranderden en sindsdien probeert hij de wereld een stukje beter te maken – “te beginnen bij onze koelkast”. Waar Vera vroeger zonder nadenken een blok kaas verslond, staat er nu een keurige verzameling van havermelk, edelgistvlokken en vleesvervangers in de kast. Vera deelt haar verhaal met de FEM FEM-redactie.

Trek in een frikandel speciaal

“In het begin vond ik het best inspirerend. Ik werd meegesleept in zijn enthousiasme en dacht: misschien word ik ook wel zo iemand die ‘oat flat whites’ bestelt en tempeh kan bereiden zonder dat het naar nat karton smaakt. Maar drie jaar later merk ik dat er één klein probleem is: ik vind boter gewoon lekker. En eieren. En ik heb vaak trek in een frikandel speciaal.”

▼ scroll verder ▼

Alles behalve vegan

“Onze koelkast is inmiddels verdeeld in zones. De bovenste plank is van hem, helemaal vegan: havermelk, hummus, plantaardige spreads en supplementen die klinken als scheikundige formules. De onderste plank is officieel ‘neutraal terrein’, maar ik weet dat hij liever niet te veel naar beneden kijkt. Daar liggen mijn eieren, yoghurt, en soms – goed verstopt achter een pot kimchi, een blok kaas.”

“Ik weet dat het niet echt klopt, die stiekeme eetmomenten. Maar er zit iets bevrijdends in. Als hij er niet is, zet ik de ramen open, gooi een klont boter in de pan en bak ik een omelet alsof het verboden liefde is. Ik strooi er extra veel kaas overheen en geniet er enorm van. Daarna poets ik snel de pan, zet een geurkaars aan en doe alsof ik net een matcha latte heb gemaakt.”

Liefde door de blender

“Begrijp me niet verkeerd: ik bewonder hem. Hij kookt vegan met aandacht, denkt na over zijn impact en heeft me bewuster gemaakt van wat ik eet. Maar soms heb ik het gevoel dat er in onze relatie niet twee mensen wonen, maar twee levensstijlen. Terwijl hij quinoa staat te koken, fantaseer ik over een kaasplank. Hij zegt: “Je proeft de aarde.” Ik denk: Ja, en ik mis de koe.”

“We hebben geprobeerd compromissen te sluiten. Zo hebben we ‘flexitarische vrijdag’ ingesteld. In de praktijk betekent dat dat hij linzen eet, en ik probeer te doen alsof ik geen zin heb in zalm. Toch is het grappig hoe het werkt: we eten verschillend, maar vinden elkaar wel. Hij vraagt me of ik genoeg B12 binnenkrijg, ik herinner hem eraan dat smaak ook telt.”

De liefde zit niet in wat er op tafel staat

“Ik denk dat dat onze kracht is: we accepteren elkaars kleine hypocrisieën. Hij weet heus wel dat ik niet altijd plantaardig eet. En ik weet dat ook hij het af en toe lastig vindt. We lachen erom. Want uiteindelijk draait het natuurlijk niet om havermelk of volle melk, tofu of een frikandel.”

Lees ook: Jaela (31): ‘Mijn ex en ik wonen nog samen omdat de huizenmarkt krankzinnig is’