Sommige verhalen blijven je gewoon altijd bij. Niet omdat ze dramatisch of erg zijn, maar gewoon omdat ze zo grappig of bijzonder zijn. Dat geldt ook voor verloskundige Sanne (36). Ze zit al meer dan tien jaar in het vak als verloskundige, dus ze heeft inmiddels al het één en ander meegemaakt. Toch schiet ze zo nu en dan echt nog in de lach van het koppel dat ze een paar jaar geleden voor haar neus had staan. “Ik wist meteen dat het géén vruchtwater was”, begint ze lachend haar verhaal.

Wakker gebeld voor vruchtwater

Het was rond middernacht dat ze een telefoontje kreeg van een vrouw die dacht dat haar vliezen gebroken waren. De vrouw in kwestie klonk een beetje in paniek, maar zo gaat het wel vaker. Ze was al een tijdje zwanger, maar de baby mocht best nog even blijven zitten. “Ik kwam ineens vocht, ik denk dat het vruchtwater is” had de vrouw gezegd. Sanne stapte dus in de auto en reed naar haar toe.

▼ scroll verder ▼

Toen ze bij het stel thuis aan kwam, stond de aanstaande vader er ook bij. Hij ook een beetje nerveus, maar wel blij dat Sanne er was. “Ik vroeg haar om even te gaan liggen, pakte een maandverbandje om te ruiken en te beoordelen wat er aan de hand was”, vertelt Sanne. Met een kleine glimlach voegt ze er ook nog aan toe dat ze dat écht doen, er aan ruiken. Vruchtwater heeft namelijk een hele specifieke geur: een beetje zoetig, bijna steriel. Met één snufje weet Sanne daarom genoeg.

Géén vruchtwater

“Maar dit rook… heel anders”, vertelt ze lachend. Ze wist meteen dat ze niet te maken had met vruchtwater. Enne, ze wist ook meteen waar ze wel mee te maken had: het mannelijk goedje. “Ik keek naar haar en daarna naar hem, en hij kleurde meteen helemaal rood van oor tot oor”, vertelt ze lachend. Ze hadden haar eerdere tip om zo nu en dan een goede vrijpartij in te lassen om zo de bevalling op gang te helpen gewoon heel serieus genomen.

Goedbedoeld advies

Het is eigenlijk helemaal geen gek advies wat Sanne geeft. Verloskundigen geven dit advies vaker, dus het is inmiddels een klassieker geworden. Samen tussen de lakens duiken kan namelijk echt helpen om de bevalling te stimuleren, omdat er hormonen in het mannelijk goedje vrijkomen én omdat opwinding zorgt voor oxytocine. Maar, wel belangrijk om te beseffen: alles wat eruit komt, hoeft niet meteen een teken te zijn dat de baby ook echt onderweg is.

Uiteindelijk bleef de baby dus nog even lekker zitten. Sanne heeft het stel gerustgesteld en uitgelegd wat er aan de hand was. Daarna hebben ze er met zijn drieën heel hard om gelachen. Ze waren vooral opgelucht dat er niets mis was. “Ik zei nog: volgende keer misschien even een uurtje wachten voordat je denkt dat de bevalling begonnen is”, vertelt Sanne lachend.

Menselijkheid boven alles

Volgens Sanne hoort dit soort momenten bij haar werk. “Je maakt zulke intieme, echte situaties mee. Mensen zijn kwetsbaar, gespannen, soms een beetje in de war en dat is helemaal oké. Dat hoort er allemaal bij. Je moet er met humor en empathie mee omgaan”, legt ze uit.

En eigenlijk vindt ze juist die momenten, waarin alles even niet volgens het boekje gaat, de mooiste momenten van haar werk. Uiteindelijk valt het allemaal op terug op veel liefde én natuurlijk veel zin om de kleine baby zo snel mogelijk te ontmoeten.

Lees ook: Onderzoek wijst uit: zwangerschapsdiscriminatie neemt toe