In de serie The Girlfriend wordt de angst om vervangen te worden pijnlijk werkelijkheid

Wat als je grootste angst geen horrorclown is, maar een jongere vrouw die zomaar even jouw plek inneemt? En dan bedoelen we niet zomaar op kantoor of sociale media, maar gewoon in je eigen gezin! Prime Video’s nieuwe serie ‘The Girlfriend’ legt precies die angst bloot. Het is pijnlijk herkenbaar, spannend en komt soms toch wel heel dichtbij. De serie is geen klassiek ‘wie-is-de-slechterik’-verhaal, maar een spiegel voor iets waar veel vrouwen mee worstelen: wat gebeurt er als je niet meer het middelpunt bent?
Prime Video’s ‘The Girlfriend’
De serie ‘The Girlfriend is gebaseerd op de gelijknamige roman van Michelle Frances. Het verhaal draait om Laura (Robin Wright) die alles op orde lijkt te hebben. Ze heeft een indrukwekkende carrière, een liefhebbende man en een zoon met wie ze een bijna perfecte band heeft. Maar dan komt Cherry (Olivia Cooke) in beeld als het vriendinnetje van Laura’s zoon. Cherry is mooi, charmant en vastberaden om haar stempel te drukken. Wat begint als een ontmoeting met de nieuwe vriendin van haar zoon, verandert langzaam in een psychologisch steekspel waarin Laura’s rol in haar eigen gezin steeds kleiner wordt.
Het spannende is dat de makers van ‘The Girlfriend’ niet zomaar hebben gekozen voor ‘de jaloerse moeder’ versus ‘de perfecte vriendin’. In plaats daarvan zet de serie ons midden in Laura’s dilemma: ziet ze terecht een dreiging, of projecteert ze haar eigen angsten op Cherry?
De horror van ingeruild worden
We zijn gewend om horror gelijk te koppelen aan bloed, maskers en schrikmomenten. Maar de werkelijke nachtmerrie zit vaak veel eenvoudiger in elkaar. Zoals dus iemand die je plek inneemt, stukje bij beetje, tot je je eigen relevantie in twijfel begint te trekken. Het is een angst die diep geworteld is in onze cultuur. Vrouwen wordt al eeuwenlang verteld dat er maar ruimte is voor één van hen in het verhaal. Van sprookjes met jaloerse stiefmoeders tot films waarin de ‘andere vrouw’ altijd jonger en aantrekkelijker is…
‘The Girlfriend’ weet hier mee te spelen. Niet door Laura neer te zetten als een stereotype bemoeizuchtige moeder, maar door haar juist menselijk en modern te houden. We zouden onszelf bijna in haar onzekerheden gaan herkennen – zelfs als we ze niet hardop durven toegeven.
De vervangbaarheid van vrouwen
Deze dynamiek is niet nieuw in de film- en literatuurwereld. Denk aan ‘All About Eve’, ‘The Favourite’, of recenter ‘The Replacement’ en ‘The Substance‘. Telkens weer draait het om vrouwen die hun positie verdedigen tegenover iemand die jonger of ‘mooier’ is. Maar waar het daar vaak ging om carrières of status, raakt ‘The Girlfriend’ juist aan de meest intieme relatie: die tussen moeder en kind.
Stel je voor dat iemand de bijnaam die jij ooit bedacht voor je zoon, nu zomaar gebruikt alsof het van haar is. Het klinkt misschien wat onschuldig, maar juist dat ene kleine detail zegt al meer dan duizend woorden. En het zijn precies dít soort micro-momenten die de serie zo sterk maken!
Een feministische spiegel
Hoewel ‘The Girlfriend’ een thriller is, kaart het ook een pijnlijke, maatschappelijke kwestie aan. De angst om vervangen te worden is niet alleen persoonlijk, maar ook cultureel gevoed. Hoe vaak zien we dat vrouwen boven de 40 verdwijnen uit films, series en campagnes? En dat terwijl hun mannelijke tegenhangers zonder problemen blijven schitteren naast tegenspelers die minstens de helft van hun leeftijd zijn?
De serie legt daarmee een groter probleem bloot: we leven in een systeem dat vrouwen leert dat relevantie tijdelijk is. En – het pijnlijkste van alles – dat er altijd wel iemand klaarstaat om je plek in te nemen. Het is een angst die niet per se feministisch aanvoelt, maar wél megabegrijpelijk is. Want wie vecht er niet om gehoord en gezien te blijven?
Waarom je ‘The Girlfriend’ wil zien
Met zes afleveringen belooft ‘The Girlfriend’ geen luchtig tussendoortje te worden, maar een serie die je aan het denken zet. Voor iedereen die ooit het gevoel heeft gehad dat ze op de achtergrond werd gedrukt – op werk, in vriendschappen of in haar eigen gezin – zal deze serie op een wellicht vervelende manier herkenbaar zijn. En misschien is dat wel de kracht: het laat zien dat de grootste horror niet buiten ons schuilt, maar in de angst om onzichtbaar te worden…
Lees ook: Nieuwe Netflix-docu Unknown Number jaagt kijkers wereldwijd stuipen op het lijf