Direct naar content
Love & Life

Laura (34): ‘Ik had nooit moeten accepteren dat mijn schoonmoeder de bruiloft wilde betalen’

Romy Nouwen Leestijd: 3 minuten
trouwjurk-1

Laura stapt binnenkort in het huwelijksbootje met haar verloofde. De voorbereidingen van de bruiloft zijn in volle gang, maar helaas zijn ze minder leuk dan Laura gehoopt had. Enne, dat heeft alles te maken met haar bemoeiende schoonmoeder.

Bruiloft op de planning

De 34-jarige Laura zit al een tijdje met haar handen in het haar en doet haar verhaal . Ze vertelt dat ze al een tijdje verloofd is met haar grote liefde. De planning voor de bruiloft is in volle gang, maar hoewel dit leuk zou moeten zijn, ervaart Laura dit op een hele andere manier. In plaats van dat ze energie krijgt van het maken van al die leuke keuzes, kost het haar juist energie. Ze ligt namelijk constant onder vuur bij haar schoonmoeder.

Financiën uit handen gegeven

Nu denk je waarschijnlijk: waarom maakt ze zich zo druk om de mening van haar schoonmoeder? Het is immers haar bruiloft dus ze is vrij om haar eigen voorkeuren te bepalen. Toch heeft Laura in dit geval dit gevoel totaal niet. Dat komt doordat ze de financiën voor de bruiloft uit handen hebben gegeven. Haar schoonmoeder bood aan voor de bruiloft te betalen en het stel is hiermee akkoord gegaan. Daar komt ze nu helemaal op terug, maar ze kan helaas niet meer terug.

Kritiek op de keuzes

Wanneer je in het huwelijksbootje stapt, moet je natuurlijk een hele hoop dingen regelen. Natuurlijk wil je die prachtige witte trouwjurk van je dromen én mooie ringen, maar dan ben je er zeker nog niet. Een bruiloft duurt natuurlijk vaak een hele dag of een dagdeel. Je moet een locatie vinden om te trouwen, alles bij de gemeente in orde maken, een taart uitzoeken, het menu voor het eten samenstellen. Deze beslissingen horen natuurlijk leuk te zijn, omdat je ze samen met je partner kan doen.

Bij Laura is de verdeling hierin anders, want zij moet ook in overleg met haar schoonmoeder omdat zij betaalt. Enne, ze kunnen het op weinig vlakken eens worden met elkaar tot frustratie van Laura. Alles wat Laura voorstelt, wordt door haar schoonmoeder van tafel geveegd. Daarentegen vindt Laura alles wat haar schoonmoeder voorstelt ook maar niks.

Bang om wat te zeggen

Niet alleen Laura ergert zich aan het gedrag van haar schoonmoeder. Ook haar aanstaande man vindt het vervelend dat zijn moeder zo’n bepalende factor is in de voorbereidingen. Helaas doet hij niet wat Laura had gehoopt. Ze had graag gezien dat hij zijn moeder zou aanspreken op haar gedrag, maar hij is te bang voor wat er gebeurt als hij dat doet. Laura zit nu dan ook met haar handen in het haar. Aan de ene kant wil ze graag zeggen wat ze ervan vindt, zodat het ophoudt. Aan de andere kant voelt ze zich bezwaard om dit te doen, omdat haar schoonmoeder wel opdraait voor alle kosten die gemaakt worden.

Wat zou jij doen als je in Laura’s schoenen zou staan? Zou je dit laten gebeuren of zeggen wat je er echt van vindt?