De wetenschap: chips is net zo verslavend als harddrugs

Het klinkt vaak een beetje overdreven als iemand beweert een chipsverslaving te hebbben. Natuurlijk herkennen we onszelf allemaal in de situatie dat we na een chipje niet kunnen stoppen met eten. Dan spreken we met onszelf af dat we een handje mogen nemen. Vervolgens is de halve zak zo weg en de bodem alweer in zicht. Herkenbaar? Gelukkig hoeven we dit niet te wijten aan een zwakke ruggengraat: blijkbaar kan chips dus echt verslavend zijn.

Reactie in de hersenen

Volgens neuroloog Dr Tony Goldstone kan een chipsverslaving dus echt bestaan en is het ook nog eens heel lastig om er vanaf te komen. Hij deed onderzoek onder mensen met overgewicht waarbij hij de hersenen van snackers en drugsverslaafden met elkaar vergeleek. Hieruit bleek dat er verrassend veel overeenkomsten waren tussen de hersenactiviteit van deze mensen in bepaalde situaties. Hij liet de proefpersonen bij het onderzoek foto’s zien van chips en ander junkfood terwijl hun hersenen weren gescanned. Dit had het zelfde effect op de proefpersonen als het laten zien van foto’s van drugs of alcohol aan een verslaafde. De hersenen van deze personen reageerden ook wanneer er foto’s van gezond eten getoond werden maar onze hersenen reageren dus flink op voeding waardoor we een korte flinke energieboost krijgen.

Voedsel uit zak

Daarnaast bleek uit een onderzoek van Marion Hetherington, Professor of Biopsychology aan Leeds University dat wanneer we voedsel uit een zak voorgeschoteld krijgen, we blijven eten tot de zaak leeg is, ongeacht we nu in diezelfde maten honger hebben of niet. Wanneer we afgeleid zijn is dit nog erger: daarom eet je de zak gegarandeerd helemaal leeg wanneer je bijvoorbeeld aan het Netflixen bent. Onze tip: doe daarom je portie chips in een schaaltje en leg je zak ver genoeg bij je vandaan wanneer je niet de hele zak op wilt eten.

Tijdens het Netflixen dus toch maar gezondere snacks? Probeer dan deze eens.